ضد گلوله مثل لباس جان ویک/ یک پارچه غیرقابل‌نفوذ و سبک
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۶۹۴۷
یک جلیقه ضد گلوله هدف مشخصی دارد، جلوگیری از سوراخ شدن بافت شکننده بدن انسان در برابر یک گلوله و یا ترکش‌های ناشی از انفجار. اما پوشیدن آن آسان نیست و وزن آن زیاد است. به عنوان مثال، وزن هر ۰.۰۹ مترمربع الیاف سنتی کولار بکار رفته در جلیقه ضد گلوله نرم (که سبک‌تر و منعطف‌تر هستند)، در حدود نیم کیلوگرم است و برای یک جلیقه به بیش از یک متر مربع از این پارچه نیاز داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش خبرآنلاین به نقل از popsci، هدف نوعی جدید از کولار که به زودی عرضه می‌شود، این است که هم به اندازه مواد اصلی در برابر شلیک‌ها مقاوم باشد و در عین‌حال نازک‌تر و سبک‌تر نیز باشد. این کت و شلوار، به سبک لباس‌های هالیوودی جان ویک ساخته نخواهد شد، اما شرکت دوپونت که سازنده آن است می‌گوید قرار است این لباس در حدود ۳۰ درصد سبک‌تر باشد. اگر وزن تقریبی هر ۰.۰۹ مترمربع کولار معمولی ۵۰۰ گرم باشد، وزن ماده جدید در هر ۰.۰۹ مترمربع در حدود ۳۰۰ گرم است.
استیون لاگانکه، مدیر بخش جهانی شرکت دوپونت، می‌گوید: «ما یک فناوری فیبر جدید اختراع کرده‌ایم.»
در اینجا به طور کلی به نحوه عملکرد مواد مقاوم در برابر گلوله می‌پردازیم، تا بفهمیم که این ماده جدید از چه لحاظ متفاوت است.
یک لایه ضد گلوله باید دو کار انجام دهد: اول اینکه مطمئن باشیم که گلوله نمی‌تواند در آن نفوذ کند، و دوم اینکه انرژی آن را جذب کرده و به خود گلوله برگرداند، که در حالت ایده‌آل، یعنی این گلوله در هنگام اصابت تغییر شکل دهد.
جوزف هوانک، مدیر فناوری جهانی این شرکت توضیح می‌دهد: «این خوب نیست که یک لایه پارچه فقط بتواند گلوله را بگیرد، اما پارچه هنگام برخورد گلوله مانند یک توری شل که با توپ بیس بال برخورد می‌کند، عمل کند. زیرا در این صورت گلوله به بدن برخورد خواهد کرد.»
به گفته هوانک: «نکته کلیدی این است که این الیاف قوی هستند، به علاوه این واقعیت که آنها خیلی کش نمی‌آیند. چون گلوله دارای انرژی جنبشی زیادی است، مقاوم بودن الیاف باعث تغییر شکل آن می‌شود. بدین‌ترتیب شما به معنای واقعی گلوله را می‌گیرید و انرژی آن، به جای اینکه فیبر را سوراخ کند، صرف تغییر شکل گلوله می‌شود.»
کولار نوعی الیاف مصنوعی به نام پارا آرامید است و تنها پارا آرامید موجود نیست: نوع دیگری از پارا آرامید در ساخت جلیقه‌های ضد گلوله به کار می‌رود که به آن Twaron می‌گویند، و توسط شرکتی به نام تیجین ساخته می‌شود. برخی از جلیقه‌های ضدگلوله نیز از پلی‌اتیلن که نوعی پلاستیک است ساخته می‌شوند.
شکل جدیدی از کولار که شرکت سازنده، آن را Kevlar EXO می‌نامد نیز نوعی از الیاف آرامید است که کمی با کولار اصلی تفاوت دارد. کولار معمولی از دو مونومر (نوعی مولکول) تشکیل شده و نوع جدید آن یک مونومر اضافه دارد که در مجموع سه مونومر می‌شود. هوانک می‌گوید: «مونومر سوم به ما اجازه می‌دهد تا در فیبر نهایی، هم‌ترازی بیشتری از آن مولکول‌ها به دست آوریم، و این قدرت بیشتری نسبت به آرامید سنتی، کولار یا پلی‌اتیلن به شما می‌دهد.»
جلیقه‌های ضد گلوله باید استاندارد خاصی را از موسسه ملی دادگستری در ایالات متحده دریافت کنند. هدف از ساخت این نوع جدید کولار این است که علاوه بر قوی‌تر بودن، بتوانند استاندارد‌های لازم را داشته باشند و در عین حال نازک‌تر هم باشند. مثلا ضخامت کولار معمولی تقریبا حدود شش دهم سانتیمتر است، در حالیکه ماده جدید می‌تواند کمتر از نیم سانتیمتر ضخامت داشته باشد. این یک کاهش محسوس در ضخامت مواد است.
منبع: فرارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۶۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کتاب‌هایی که می توانند سمی باشند | چیزی که درباره کتاب ها نمی دانید
همشهری آنلاین - یکتا فراهانی : پروژه کتاب سمی، پروژه تحقیقاتی مشترک بین موزه، باغ و کتابخانه وینترتور و دانشگاه دلاور، به فهرست‌نویسی کتاب‌های عتیقه اختصاص دارد. البته نگرانی به دلیل محتوای نوشته شده در صفحات نیست، بلکه به اجزای فیزیکی خود کتاب ها؛ به ویژه، رنگ جلد آنها مربوط می شود.
کتاب های حاوی آرسنیکبه تازگی در پروژه بررسی کتاب های عتیقه تصمیم بر حذف دو کتاب از کتابخانه ملی فرانسه گرفته شد. چون به نظر می رسید پوشش پارچه ای سبز رنگ آنها حاوی آرسنیک باشند. این نگرانی ریشه در شیوه های تاریخی در صحافی دارد. در قرن نوزدهم با شروع تولید انبوه کتاب‌ها، صحافی‌ها از استفاده از جلدهای چرمی گران‌قیمت به پارچه‌های مقرون به صرفه‌تر تغییر کردند. این روکش های پارچه ای برای جذب خوانندگان، اغلب با رنگ های روشن رنگ می شدند.
یکی از رنگدانه های محبوب Scheele's green سبز بود که به افتخار کارل ویلهلم شیل، شیمیدان آلمانی-سوئدی نامگذاری شد که در سال ۱۷۷۵ متوجه شد رنگدانه سبز رنگ را می توان از مس و آرسنیک تولید کرد. ساخت این رنگ نه تنها ارزان بود، بلکه از رنگ سبز کربنات مس که بیش از یک قرن استفاده می شد هم شاداب تر بود.
البته در نهایت این رنگ سبز مورد توجه قرار نگرفت، زیرا زمانی که با آلاینده‌های مبتنی بر گوگرد آزاد شده از زغال‌سنگ واکنش نشان می داد سیاه می شد. اما بنا بر کشف Scheele، رنگ های جدید مانند زمرد و سبز پاریس بسیار بادوام تر بودند. آنها به سرعت برای استفاده در موارد مختلف، از جمله جلد کتاب، لباس، شمع و کاغذ دیواری مورد استفاده قرار گرفتند.
بیشتر بخوانید
آشنایی با اشکال گوناگون مس
مفاهیم: آرسنیک چیست؟
مسمومیت کودکانرنگدانه ها به راحتی تجزیه می شوند و آرسنیک سمی و سرطان زا آزاد می کنند. گزارش‌های زیادی از مسمومیت کودکان با شمع‌های سبز در مهمانی‌های کریسمس وجود داشت. ضمن اینکه کارگران کارخانه هم که وظیفه داشتند روی زیورآلات رنگ سبز را رنگ آمیزی کنند دچار تشنج و حالت تهوع می شدند
به این ترتیب در سال ۱۸۶۲ مجله طنز پانچ کارتونی با عنوان «والس آرسنیک» منتشر کرد که اسکلت‌ها را در حال رقصیدن به تصویر می‌کشید که در واقع تفسیری تلخ از این ماجرا داشت.
تاثیر رنگدانه های سمی بر مرگ ناپلئونجالب است بدانید تاثیرات مضر این رنگدانه ها حتی در مرگ ناپلئون بر اثر سرطان معده نیز نقش داشته است. او به شدت به رنگ‌های سبز علاقه داشت، به طوری که دستور داد خانه‌اش در سنت هلنا(جایی که تبعید شده بود) به رنگ سبز نقاشی شود. این نظریه که آرسنیک موجود در دیوارها در مرگ او نقش داشته، با سطوح بالای آرسنیک که در نمونه موهای او شناسایی شده است، مطابقت دارد.
البته سبز تنها رنگی نیست که باید نگران سمی بودن آن باشیم. قرمز هم می تواند چنین مشکلی به دنبال داشته باشد. رنگدانه قرمز درخشان سرخابی از ماده معدنی سینابار که به نام سولفید جیوه نیز شناخته می شود، تشکیل شده که منبع رنگ قرمز به شمار می رود و قدمت آن نیز به هزاران سال قبل بازمی‌گردد. حتی شواهدی وجود دارد که هنرمندان عصر نوسنگی دچار مسمومیت با جیوه می شدند؛ رنگی که گاهی اوقات در جلد کتاب ها به کار می رود.
زردرنگ زرد نیز توجه پروژه کتاب سمی را به خود جلب کرده که به خاطر وجود کرومات سرب آن است. رنگ زرد روشن کرومات سرب مورد علاقه نقاشان به ویژه وینسنت ون گوگ هم بوده که در مشهورترین سری نقاشی های خود مانند گل های آفتابگردان از آن استفاده کرده است
در مواجهه با کتاب های سمی چه باید کرد؟اما اگر با کتاب پارچه ای سبز قرن نوزدهم مواجه شدید چه کار باید بکنید؟ نخست اینکه نباید زیاد نگران باشید. البته قرار گرفتن با استوآرسنیت مس، ترکیب موجود در رنگدانه سبز می تواند چشم، بینی و گلو را تحریک کند.
در واقع نگرانی بیشتر برای افرادی است که ممکن است به طور مرتب با این کتاب ها در ارتباط باشند. بنابراین توصیه می‌شود حتما از دستکش استفاده و هنگام کار با آنها از دست زدن به صورت خود اجتناب کنند. همچنین تمام سطوح را هم تمیز نگه دارند.
در حال حاضر محققان بیش از ۲۳۸ نسخه آرسنیک را از سراسر جهان شناسایی کرده اند.
منبع : sciencealert.com
کد خبر 848376 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها کتاب - نویسندگان و پدید آورندگان تحقیق و تفحص مسمومیت
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان